Τι είναι η ταξινόμηση άκρων;

Οι παίκτες έχουν επινοήσει διάφορες στρατηγικές για να κερδίσουν τα ζωντανά καζίνο από τότε που άνοιξε το πρώτο επίγειο καζίνο πριν από αιώνες. Μια τέτοια αξιοσημείωτη στρατηγική είναι η καταμέτρηση φύλλων, που εφευρέθηκε από τον Edward Thorp τη δεκαετία του 1960 για το blackjack. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες στρατηγικές εργασίας εκεί έξω, όπως η ταξινόμηση άκρων, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Phil Ivey για να κερδίσει μεγάλο μπακαρά. Τι ακριβώς είναι όμως το edge sorting και είναι μια νόμιμη στρατηγική για τον τζόγο στα καλύτερα ζωντανά καζίνο; Για να μάθετε τις απαντήσεις σε αυτές και σε πολλές άλλες ερωτήσεις, συνεχίστε να διαβάζετε!

Η ταξινόμηση των άκρων αντιπροσωπεύει μια έξυπνη και λεπτή στρατηγική τζόγου, όπου οι παίκτες διακρίνουν την αξία των φύλλων με βάση τις ελάχιστες ανωμαλίες στα σχέδια της πλάτης τους. Αυτή η μέθοδος μπορεί αρχικά να φαίνεται περίπλοκη, αλλά συνοψίζεται στην επιδέξια παρατήρηση λεπτών, ακούσιων ελαττωμάτων στο πίσω μέρος των τραπουλόχαρτων. Αξιοποιώντας αυτές τις μικρές ατέλειες, οι παίκτες αποκτούν στρατηγικό προβάδισμα. Ενώ αυτή η τεχνική συνδέεται πιο συχνά με το μπακαρά, η χρησιμότητά της εκτείνεται σε άλλα παιχνίδια με κάρτες όπως το μπλακτζάκ και το πόκερ, όπου η έντονη παρατήρηση μπορεί να αλλάξει την παλίρροια υπέρ του παίκτη. Η αποτελεσματικότητα της ταξινόμησης άκρων έγκειται στην ικανότητα του παίκτη να εντοπίζει και να θυμάται αυτές τις μικροσκοπικές ασυνέπειες, μετατρέποντάς τες σε ένα ισχυρό εργαλείο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Για τους περισσότερους περιστασιακούς παίκτες καρτών, το πίσω μέρος ενός κλειστού φύλλου δεν φαίνεται να διακρίνεται από το άλλο. Ωστόσο, για τον έμπειρο ταξινομητή άκρων, εδώ ξεκινάει πραγματικά το παιχνίδι. Αυτοί οι παίκτες διαθέτουν εξαιρετικό επίπεδο οπτικής οξύτητας και πλούσια εμπειρία στο τραπέζι των καρτών, επιτρέποντάς τους να αναγνωρίζουν τις κάρτες με βάση αποκλειστικά τα μοτίβα τους στο πίσω μέρος.

Ο ρόλος του Card Manufacturing στην Edge Sorting

Το μυστικό πίσω από την ταξινόμηση άκρων βρίσκεται στη διαδικασία κατασκευής καρτών. Περιστασιακά, κατά τη διάρκεια της παραγωγής, εμφανίζονται μικρές αποκλίσεις στο κόψιμο των καρτών, που οδηγούν σε ελαφρώς διαφορετικά σχέδια κατά μήκος των άκρων. Για τους μη μυημένους, αυτές οι αποκλίσεις είναι σχεδόν ανεπαίσθητες, αλλά για έναν παίκτη με εκπαιδευμένο μάτι, αυτές οι παραλλαγές είναι ξεκάθαρες σαν την ημέρα. Μπορούν να εντοπίσουν τα ενδεικτικά σημάδια διαφορετικών φύλλων εξετάζοντας προσεκτικά τις άκρες που δείχνουν πότε τα φύλλα είναι στοιβαγμένα ή απλωμένα.

Οι επαγγελματίες ταξινομητές άκρων ακονίζουν αυτή την ικανότητα με την πάροδο του χρόνου, αναπτύσσοντας μια έντονη αίσθηση προσοχής στη λεπτομέρεια που τους επιτρέπει να διακρίνουν μεταξύ των καρτών που φαίνονται πανομοιότυπες με τις περισσότερες. Αυτή η ικανότητα δεν έρχεται απλώς φυσικά. είναι συχνά το αποτέλεσμα ωρών πρακτικής και βαθιάς κατανόησης του τρόπου με τον οποίο παράγονται και χρησιμοποιούνται διαφορετικές τράπουλες σε ζωντανά καζίνο. Αυτό εξηγεί γιατί ζωντανά καζίνο αλλάζετε συχνά τράπουλα, καθώς η έμπειρη ταξινόμηση άκρων μπορεί να μετατοπίσει δραματικά τις πιθανότητες σε ένα παιχνίδι, παρέχοντας στους οξυδερκείς παίκτες ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Έτσι, η ταξινόμηση ακμών, αν και δεν εφαρμόζεται ευρέως λόγω της πολυπλοκότητάς της και της ανάγκης για εξαιρετικές δεξιότητες παρατήρησης, παραμένει μια συναρπαστική και δυνητικά αλλαγή στρατηγικής στον κόσμο των παιχνιδιών με κάρτες υψηλών στοιχημάτων.

Η ταξινόμηση άκρων, αν και είναι αναμφίβολα προκλητική, προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να γείρετε τις πιθανότητες υπέρ σας όταν παίζετε εναντίον ενός ζωντανού καζίνο. Το πιθανό πλεονέκτημα που αποκτάται μέσω αυτής της τεχνικής μπορεί να φτάσει το 7%. Σε πρακτικούς όρους, για κάθε στοιχηματισμό 100 $, η ταξινόμηση άκρων θα μπορούσε θεωρητικά να αποφέρει απόδοση 7 $. Αν και αυτό το περιθώριο μπορεί να φαίνεται μέτριο με την πρώτη ματιά, έχει ουσιαστική ελκυστικότητα για παίκτες υψηλού πονταρίσματος.

Εξετάστε το σενάριο να στοιχηματίσετε 500$ ανά χέρι. Με την ταξινόμηση άκρων, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον 35 $ ανά χέρι. Εάν ένας παίκτης κάνει 50 χέρια μέσα σε μια ώρα, αυτή η στρατηγική θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε επιπλέον $1.750 σε αυτό το χρονικό πλαίσιο. Τέτοια στοιχεία δείχνουν γιατί η ταξινόμηση ακμών είναι ιδιαίτερα ελκυστική για τους high roller, οι οποίοι μπορούν να αξιοποιήσουν τα μεγάλα στοιχήματά τους για να ενισχύσουν τα κέρδη τους.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα της βασιζόμενης στην ταξινόμηση ακμών ως σταθερής πηγής εισοδήματος. Η διατήρηση ενός τρόπου ζωής αποκλειστικά μέσω αυτής της στρατηγικής απαιτεί ένα σημαντικό bankroll και οι κίνδυνοι που εμπεριέχονται δεν είναι αμελητέοι. Επιπλέον, η συνεχής νίκη μέσω της ταξινόμησης άκρων μπορεί να τραβήξει την προσοχή στο καζίνο. Οι παίκτες υψηλού προφίλ, ειδικά εκείνοι που κερδίζουν συχνά, βρίσκονται συχνά υπό έλεγχο. Τα καζίνο είναι γνωστά για τα μέτρα τους κατά των παικτών που είναι πολύ επιτυχημένοι, ιδιαίτερα εάν υποψιάζονται μια αντισυμβατική στρατηγική όπως η ταξινόμηση άκρων. Επομένως, ενώ η ταξινόμηση ακμών μπορεί να είναι προσοδοφόρα, απαιτεί προσεκτική εξέταση τόσο των οικονομικών όσο και των πρακτικών πτυχών του τυχερού παιχνιδιού καζίνο.

Τα καζίνο θεωρούν συχνά τη στρατηγική ταξινόμησης άκρων ως κατάφωρη εξαπάτηση, ενώ πολλοί παίκτες του καζίνο τη θεωρούν ως θεμιτό παιχνίδι πλεονεκτήματος. Οι ίδιοι οι παίκτες δεν κατασκευάζουν τις κάρτες του επιτραπέζιου παιχνιδιού, επομένως πιστεύουν ότι δεν κάνουν τίποτα λάθος.

Ωστόσο, ο Phil Ivey και η σύντροφός του Cheung Yin Sun κέρδισαν 9,6 εκατομμύρια δολάρια στο καζίνο Borgata παίζοντας μπακαρά οδήγησε σε μήνυση που επικαλείται ισχυρισμούς εξαπάτησης. Το 2016, ένας ομοσπονδιακός δικαστής αποφάσισε ότι οι παίκτες επέστρεψαν στο καζίνο 10 εκατομμύρια δολάρια.

Είναι ενδιαφέρον ότι ο περιφερειακός δικαστής των ΗΠΑ, Noel Hillman, αποφάσισε ότι οι παίκτες δεν διέπραξαν καμία απάτη. Αντίθετα, διαπίστωσε ότι οι παίκτες παραβίασαν τους κανόνες του καζίνο που απαγορεύουν τη σήμανση των καρτών. Αν και δεν σημάδεψαν φυσικά τις κάρτες, οι παίκτες χρησιμοποίησαν μικροσκοπικές ατέλειες στα φύλλα προς όφελός τους.

Σε μια άλλη περίπτωση, το καζίνο Crockfords στο Ηνωμένο Βασίλειο αρνήθηκε να πληρώσει στον Phil τα κέρδη του 11 εκατομμυρίων δολαρίων από μια συνεδρία του 2012. Τους μήνυσε, αλλά έχασε ξανά στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου, αφού ένας δικαστής χαρακτήρισε τη διαλογή στα άκρα ως «απάτη». Επισημάνθηκε ότι η υπόθεση θα είχε εξελιχθεί διαφορετικά εάν ο Phil είχε εντοπίσει τις κάρτες μέσω απλής παρατήρησης αντί να φτιάχνει σκόπιμα την τράπουλα.